VEGA IRONMAN World Championship 2019: Race Recap

Jan Frodeno: “Still here.Νever left”

Θαρρώ ότι δεν χρειάζεται πολύ σκέψη για να βρει κανείς τον απόλυτο πρωταγωνιστή του VEGA IRONMAN World Championship 2019. Και μάλιστα η δήλωση του Jan Frodeno, στο προφίλ του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αποτυπώνει με τον καλύτερο τρόπο αυτό που συνέβει στο 41ο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα ΙΜ. Καθολική αναγνώριση αλλά και υπόκλιση από όλη την Παγκόσμια τριαθλητική κοινότητα, σε μια τεράστια προσωπικότητα, που ακούει στο όνομα Jan Frodeno. Θα μου επιτρέψετε να πω ότι είμαστε τυχεροί που βιώνουμε σε πραγματικό χρόνο τόσο τα επιτευγματά του (εντός του αγωνιστικού στίβου), όσο και την πολύπλευρη προσωπικότητα, εκτός του αγωνιστικού στίβου, που και εκεί κερδίζει τον θαυμασμό όλων: Όλοι περιμένουν την δήλωσή του. Γιατί πάντα θα έχει κάτι να πει. Χωρίς τον παραμικρό ενδοιασμό για το αν θα τσαλακώσει το δημόσιο προφίλ του, χωρίς φόβο να βγει μπροστά παίρνοντας θέση που ενδεχομένως να “προβληματίσει” ή να “στεναχωρήσει” κάποιους, έχει όμως το ειδικό βάρος και το θάρρος της γνώμης και αυτό είναι που τον κάνει να ξεχωρίζει. 

Στα αγωνιστικά τώρα. Η Κόνα για μια ακόμη φορά είναι απρόβλεπτη, ανατρεπτική και η απόσταση (πάντα) θέλει και απαιτεί σεβασμό. Για τους άνδρες, τις παραμονές του αγώνα, υπήρχε η υποψία για ένα νέο “Iron War”, 30 χρόνια μετά το 1989, με πρωταγωνιστές του 3 Γερμανούς σταρ (Frodeno, Lange και Kienle) και κάποια πιθανή εμβόλιμη παρουσία Αμερικανών, που έχουν τόσα χρόνια να δουν πρώτη θέση, ενώ το μεγάλο ερωτηματικό ήταν η συμμετοχή του rookie στην Κόνα, του Alistair Brownlee, 2 φορές χρυσού Ολυμπιονίκη και 2 συνεχόμενα χρόνια 2ος Παγκόσμιος Πρωταθλητής 70.3. Στις γυναίκες, παραμονές του αγώνα υπήρχε η καθολική άποψη της κυριαρχίας της Daniela Ryf. Ήταν το στάνταρ, το κοινό μυστικό σε όλα τα πηγαδάκια. Κανείς δεν περίμενε ότι στις γυναίκες θα γίνονταν τέτοια ανατροπή και ακόμη περισσότερο τόσο δυνατή μάχη στο τέλος για την δεύτερη και τρίτη θέση. Τελικά και στις δύο περιπτώσεις, οι προβλέψεις διαψεύστηκαν. 

Στους άνδρες η κυριαρχία του Frodeno δεν άφησε περιθώριο δεύτερης σκέψης για το ποιος θα είναι ο νικητής: με την είσοδό του στο Τ2, πλέον έτρεχε με αντίπαλο τον χρόνο (πόσο μάλλον όταν τα περυσινά #1 και #3 έχουν εγκαταλείψει νωρίς στο ποδήλατο) και με τις σκέψεις όλων για το αν θα πετύχει ένα νέο ρεκόρ διαδρομής (με επίδοση στον Μαραθώνιο κάτω από 2:44:00, ήταν σίγουρο το νέο ρεκόρ). Ίσως σε αυτό να βοήθησαν και κάποιες (ατυχείς) δηλώσεις παραμονές του αγώνα, κάποιων εκ των ανταγωνιστών του, που (αθελά τους) έδωσαν το επιπλέον κίνητρο για τον “Frodo”. Και φυσικά το κατάφερε (το νέο ρεκόρ διαδρομής), τερματίζοντας μέσα σε απόλυτη αποθέωση. Μάλιστα ο ίδιος αμέσως μετά (και πριν φορέσει το περίφημο ρολόι Breitling με το σήμα της IRONMAN) δήλωσε ότι πλέον δεν είναι ο άνθρωπος των ρεκόρ και παρομοίωσε την Κόνα σαν το Wimbledon για το άθλημα, δημιουργώντας αναπόφευκτους συνειρμούς για όσους τον παρομοιάζουν ως “τον Roger Federer” του τριάθλου. Και η αλήθεια είναι ότι υπο προυποθέσεις θα μπορούσε να είχε 6 τίτλους μέχρι τώρα, αντί 3 (2014: penalty box και λάστιχο (x2), 2017: τραυματισμό στο τρέξιμο την ώρα του αγώνα, 2018: αποχή λόγω stress fracture λίγες μέρες μετά την εντυπωσιακή του νίκη στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα 70.3 στην Νότια Αφρική). Γεγονός είναι ότι ήρθε διψασμένος για διάκριση και ακόμη περισσότερο για την νίκη και ίσως αυτό σε τέτοιες περιπτώσεις να είναι περισσότερο σημαντικό, σε αθλητές με την προσωπικότητα, την κλάση και την εμπειρία του Frodeno. Δεν είναι τυχαίο που δεν ρίσκαρε την συμμετοχή του στην Νίκαια, δηλώνοντας ότι για αυτόν, ξεκάθαρος στόχος της χρονιάς ήταν η Κόνα.

 Τελικό αποτέλεσμα για τον ίδιο: δυο “άνετες” νίκες εντός του 2019, μια στην καυτή Φρανκφούρτη και μια στην Κόνα και οι δυο με sub8h, μάλιστα νέο ρεκόρ διαδρομής στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα (3ος αθλητής στην Ιστορία που πετυχαίνει επίδοση κάτω από 8 ώρες). Μάλιστα για τους (ειδικούς) αναλυτές, η φετινή χρονιά δεν ήταν ιδανική για ρεκόρ: στο ποδήλατο ήταν κατά μέσο όρο 5min πιο αργή (για την κατηγορία των pro) και αντίστοιχα 3-3.5 min πιο γρήγορη στο τρέξιμο (πάντα σε συνάρτηση των καιρικών συνθηκών). 

Ο δεύτερος Tim O’ Donnell, 4^ος  τριαθλητής που σπάζει ιστορικά το φράγμα των 8h στην Κόνα, κάνοντας εκπληκτικό αγώνα τόσο στο ποδηλατικό σκέλος όσο και στο δρομικό (κυρίως) σκέλος ήταν μέχρι ενός σημείου σε επαφή με τον πρωτοπόρο Γερμανό, αν και προέρχονταν από τραυματισμό. Παρόλο την τεράστια εμπειρία του καθώς έχει βρεθεί 5 φορές στο TOP10 σε τελικά IRONMAN World Championship (σε 8 συμμετοχές), δεν είχε το κάτι παραπάνω και ίσως θα μπορούσε να πει κανείς ότι έδειχνε να είναι ευχαριστημένος με την 2^η θέση.

Ο δημοφιλής Sebi, μετά από δύο άσχημες χρονιές στην Κόνα, αποφάσισε πέρυσι τέτοια εποχή να αλλάξει προπονητή αφήνοντας τον Lubos Bilek, αναζητώντας μια διαφορετική προσέγγιση στο πρόσωπο του Philipp Seipp, εστιάζοντας κυρίως στο δρομικό (ενεργειακό) κομμάτι: οι επιδόσεις του φέτος σε Φρανκφούρτη (τρέξιμο 2h47min) και στο Παγκόσμιο 70.3 στην Νίκαια (επίσης το καλύτερο τρέξιμο με 1h08min) δείχνουν ότι άξιζε τον κόπο αυτή η αλλαγή.  

Ο τέταρτος του βάθρου, Ben Hofmann, μια σεμνή και αθόρυβη παρουσία (2^ος το 2014 και 4^ος το 2016) σε όλη την διαδρομή του μέχρι τώρα, ήταν απών στο Παγκόσμιο του 2018 λόγω stress fracture. Μετά από μια σπουδαία εμφάνιση και άνετη νίκη τον περασμένο Απρίλη στην Νότια Αφρική, πήγε στην Κόνα με πολύ καλή ψυχολογία, κάνοντας το 2^ο καλύτερο τρέξιμο της ημέρας, βελτιώνοντας πολύ τις θέσεις κατάταξης του, χάνοντας για περίπου 48 δευτερόλεπτα την 3^η θέση. Αν δεν είχε μια καθυστέρηση 12 περίπου δευτερολέπτων στο Τ1, αναζητώντας το ποδήλατό του (σωστά διαβάσατε, ακολουθεί το σχετικό βίντεο) ενδεχομένως να ήταν διαφορετικό το τελικό αποτέλεσμα. Η δήλωσή που μας έκανε λίγο πριν την συνέντευξη των 5 πρώτων νικητών,  σχετικά με την ποιότητα και την κλάση του Frodeno, (“είναι μια άλλη κλάση, είναι μια κατηγορία από μόνος του”) θα μπορούσε να είναι και ο τίτλος αυτού του άρθρου. 

Κλείνοντας με τους 5 πρώτους Male PRO, ο Cameron Wurf δείχνει να επιβεβαιώνει τις δηλώσεις του Frodeno, παραμονές του αγώνα. Έχοντας ποδηλατικό υπόβαθρο, θέτοντας το νέο ρεκόρ διαδρομής το 2018 (4h09min) και πετυχαίνοντας φέτος (4h14min) τον 9^ο καλύτερο χρόνο ποδηλατικής διαδρομής ιστορικά στην Κόνα, ίσως είναι ο πιο βελτιωμένος αθλητής στην κατηγορία Male Pro: Με επίδοση 3h06min στο τρέξιμο στην Κονα το 2018, “κατέβηκε” στο 2h56min στο Western Australia, στο 2h50min (Austria), στο 2h50min στο Roth και μόλις πριν 2 βδομάδες στην Κόνα, πέτυχε επίδοση 2h45min στην εμφατική του επικράτηση στην Ιταλία (IRONMAN Emilia Romagna).   

Για τον rookie του φετινού Παγκόσμιου Πρωταθλήματος IRONMAN Alistair Brownlee, αξίζει να αναφέρουμε την δήλωση του μετά το τέλος του αγώνα (ξεκίνησε 3^ος στο τρέξιμο) “οι τελευταίες 2 ώρες στο τρέξιμο ήταν οι χειρότερες ώρες της ζωής μου” (βέβαια το να ξεκινάς τρέξιμο χωρίς καπέλο ή έστω visor, στο καμίνι που λέγεται Κόνα, το λες θράσος ή απλά ..άγνοια κινδύνου)! Και μόνο οι δηλώσεις του, περιγράφουν αυτό που έζησε από την πρώτη του εμπερία στην Κόνα. Δήλωσε όμως ενθουσιασμένος όσο και αποφασισμένος να επιστρέψει για κάτι καλύτερο. Προσωπική αποτίμηση ότι  Α. Brownlee και C. Wurf θα μας απασχολούν σε θέσεις podium στο μέλλον.

Ας δούμε την αναλυτική απόδοση των Male Pro καθώς και το τι σημαίνει η θέση κατάταξης για καθένα από τους 10 πρώτους Male & Female PRO αθλητές (prize money award). Έχουμε λοιπόν:

Male Pro

Rank	Name	Nation	Prize Money	Time	Swim	Bike	Run
1	Jan Frodeno	GER	US$ 120,000	7:51:13	0:47:31	4:16:02	2:42:43
2	Timothy O’Donnell	USA	US$ 60,000	7:59:41	0:47:38	4:18:11	2:49:45
3	Sebastian Kienle	GER	US$ 40,000	8:02:04	0:52:17	4:15:04	2:49:56
4	Ben Hoffman	USA	US$ 22,500	8:02:52	0:51:01	4:24:01	2:43:08
5	Cameron Wurf	AUS	US$ 19,000	8:06:41	0:52:25	4:14:44	2:55:03
6	Joe Skipper	GBR	US$ 16,000	8:07:46	0:52:28	4:16:18	2:53:30
7	Braden Currie	NZL	US$ 14,000	8:08:48	0:47:41	4:30:30	2:46:25
8	Philipp Koutny	SUI	US$ 12,500	8:10:29	0:52:20	4:15:14	2:57:50
9	Bart Aernouts	BEL	US$ 11,000	8:12:27	0:57:03	4:19:47	2:51:08
10	Chris Leiferman	USA	US$ 10,000	8:13:37	0:52:29	4:24:20	2:52:19
11	Jan van Berkel	SUI		8:15:19	0:50:53	4:32:09	2:47:36
12	Tim Reed	AUS		8:17:37	0:51:02	4:25:53	2:55:51
13	Michael Weiss	AUT		8:18:02	0:57:05	4:21:37	2:54:34
14	Andy Potts	USA		8:19:30	0:50:57	4:24:16	2:58:58
15	Daniel Baekkegard	DEN		8:19:38	0:47:35	4:37:18	2:49:50
16	Tim Van Berkel	AUS		8:20:16	0:51:44	4:31:01	2:52:37
17	Matthew Russell	USA		8:22:18	0:52:23	4:17:25	3:07:22
18	Kristian Hogenhaug	DEN		8:23:36	0:52:21	4:15:21	3:10:28
19	Cyril Viennot	FRA		8:23:53	0:52:18	4:29:08	2:57:48
20	Nils Frommhold	GER		8:24:56	0:50:47	4:24:29	3:05:10
21	Alistair Brownlee	GBR		8:25:03	0:47:33	4:19:58	3:13:00
22	Lionel Sanders	CAN		8:25:54	0:52:22	4:15:22	3:13:42
23	Marc Duelsen	GER		8:26:35	0:52:21	4:28:26	3:01:14
24	Daniil Sapunov	UKR		8:28:22	0:50:55	4:33:57	2:58:07
25	Will Clarke	GBR		8:29:00	0:52:20	4:30:29	3:01:13
26	David Plese	SLO		8:30:03	0:52:28	4:31:56	2:59:56
27	Mario De Elias	ARG		8:30:59	0:56:59	4:36:06	2:53:11
28	Matt Trautman	ZAF		8:33:05	0:52:14	4:25:06	3:11:25
29	Eneko Llanos	ESP		8:33:29	0:51:03	4:40:18	2:56:21
30	Frank Silvestrin	BRA		8:37:06	0:50:55	4:41:52	2:59:04
31	Tobias Drachler	GER		8:40:44	0:52:08	4:41:40	3:01:59
32	James Cunnama	ZAF		8:41:19	0:52:12	4:27:59	3:16:19
33	Josh Amberger	AUS		8:44:29	0:47:28	4:27:16	3:25:25
34	Clemente Alonso McKernan	ESP		8:45:40	0:51:41	4:43:10	3:03:54
35	Daniel Fontana	ITA		8:51:17	0:51:01	4:41:59	3:13:17
36	Joe Gambles	AUS		8:54:14	0:51:47	4:31:01	3:26:18
37	Jesper Svensson	SWE		9:00:53	0:47:42	4:27:33	3:41:22
38	Maurice Clavel	GER		9:01:05	0:47:40	4:38:33	3:28:39
39	Mike Phillips	NZL		9:05:29	0:50:55	4:33:55	3:36:02
40	Stefan Schumacher	GER		9:08:54	1:04:31	4:30:16	3:26:58
41	Lukas Kraemer	GER		9:47:15	0:57:50	4:48:40	3:54:52
1	Boris Stein	GER		DNF	0:54:15	4:13:18
2	Patrik Nilsson	SWE		DNF	0:50:49	4:25:51
3	Matt Hanson	USA		DNF	0:52:23	4:38:34
4	Patrick Lange	GER		DNF	0:47:40
5	Andi Boecherer	GER		DNF	0:50:52
6	David McNamee	GBR		DNF	0:50:59
7	TJ Tollakson	USA		DNF	0:51:44
8	Cody Beals	CAN		DNF	0:52:16
9	Franz Loeschke	GER		DNF	0:52:19
10	Andreas Dreitz	GER		DNF	0:54:26
11	Kennett Peterson	USA		DNF	0:57:07

Ας δούμε το ποσοστό των εγκαταλείψεων (Male PRO) για το 2019, αλλά ας δούμε και το περυσινό του 2018, εκεί που οι συνθήκες έμοιζαν ως ιδανικότερες:

MALE	START	DNF
2019	52	11	21%
2018	53	9	17%

Female Pro

Rank	Name	Nation	Prize Money	Time	Swim	Bike	Run
1	Anne Haug	GER	US$ 120,000	8:40:10	0:54:09	4:50:17	2:51:07
2	Lucy Charles-Barclay	GBR	US$ 60,000	8:46:44	0:49:02	4:47:20	3:05:59
3	Sarah Crowley	AUS	US$ 40,000	8:48:13	0:54:05	4:50:13	2:59:20
4	Laura Philipp	GER	US$ 22,500	8:51:42	0:59:03	4:45:04	3:02:11
5	Heather Jackson	USA	US$ 19,000	8:54:44	0:59:12	4:46:45	3:04:17
6	Kaisa Sali	FIN	US$ 16,000	8:55:33	0:59:14	4:53:53	2:57:18
7	Corinne Abraham	GBR	US$ 14,000	8:58:38	1:02:46	4:51:15	2:59:28
8	Carrie Lester	AUS	US$ 12,500	8:58:40	0:54:15	4:50:01	3:09:37
9	Daniela Bleymehl	GER	US$ 11,000	9:08:30	0:59:06	4:45:08	3:19:32
10	Linsey Corbin	USA	US$ 10,000	9:09:06	0:59:09	5:00:25	3:03:50
11	Maja Stage Nielsen	DEN		9:10:28	0:59:04	5:00:47	3:05:47
12	Imogen Simmonds	SUI		9:13:20	0:54:10	4:53:25	3:21:00
13	Daniela Ryf	SUI		9:14:26	0:54:20	4:54:19	3:20:36
14	Sarah Piampiano	USA		9:16:29	1:04:36	4:57:04	3:08:54
15	Gurutze Frades Larralde	ESP		9:16:50	1:04:38	5:08:07	2:58:45
16	Els Visser	NED		9:18:42	1:02:44	4:51:43	3:19:42
17	Kristin Liepold	GER		9:23:13	1:15:24	5:02:21	3:00:24
18	Annah Watkinson	ZAF		9:26:03	0:59:14	5:05:19	3:16:09
19	Susie Cheetham	GBR		9:27:21	0:59:02	5:00:17	3:22:41
20	Svenja Thoes	GER		9:30:50	0:59:07	5:02:16	3:23:49
21	Mareen Hufe	GER		9:30:51	0:59:12	5:03:28	3:22:52
22	Lesley Smith	USA		9:31:40	0:59:03	5:14:16	3:11:40
23	Nikki Bartlett	GBR		9:34:04	0:59:14	4:58:09	3:31:24
24	Caroline Steffen	SUI		9:37:11	0:59:01	5:08:44	3:23:53
25	Laura Siddall	GBR		9:42:52	1:04:34	5:04:43	3:28:20
26	Kimberley Morrison	GBR		9:44:19	0:58:58	4:54:22	3:45:23
27	Nina Derron	SUI		9:46:27	0:59:05	5:11:48	3:30:52
28	Jeanni Seymour	ZAF		9:46:54	0:54:07	5:08:17	3:37:55
29	Martina Kunz	SUI		9:48:17	1:09:17	5:08:43	3:24:20
30	Bianca Steurer	AUT		10:06:31	1:04:32	5:19:49	3:35:43
31	Lauren Brandon	USA		10:16:10	0:49:08	5:11:20	4:10:13
32	Danielle Mack	USA		10:22:35	1:08:16	5:33:15	3:35:16
33	Meredith Kessler	USA		11:27:45	0:54:21	5:28:47	4:57:36
34	Jennifer Spieldenner	USA		11:28:22	0:54:00	5:22:41	5:03:36
35	Sue Huse	CAN		11:52:45	1:51:02	5:39:16	4:11:50
1	Jen Annett	CAN		DNF	1:02:49	5:12:03
2	Camilla Pedersen	DEN		DNF	0:54:13	5:23:58
3	Jocelyn McCauley	USA		DNF	0:54:02
4	Sarah True	USA		DNF	0:54:03
5	Kelsey Withrow	USA		DNF	0:54:17
6	Mirinda Carfrae	AUS		DNF	0:59:10
7	Emma Bilham	SUI		DNF	1:01:17

Ας δούμε και το αντίστοιχο ποσοστό των εγκαταλείψεων (Female PRO) για το 2019 και ας δούμε το περυσινό (2018), εκεί που οι συνθήκες έμοιζαν ως ιδανικότερες:

FEMALE	START	DNF
2019	42	7	17%
2018	39	7	18%

Η κακή μέρα στην οποία βρέθηκε η Daniela Ryf, δείχνοντας ότι τίποτε δεν είναι ποτέ σίγουρο στον αθλητισμό, πόσο μάλλον στο αγαπημένο μας άθλημα, “άνοιξε την όρεξη” σε πολύ κόσμο, αν και οι περισσότεροι προεξοφλούσαν μια άνετη επικράτηση της Lucy Charles Barkely. Διαφορετική άποψη είχε η Anne Haug, ο οποία από το 2018, διέκοψε την συνεργασία της με τον περίφημο B. Sutton και προπονείται υπό την καθοδήγηση του Dan Lorang, προπονητή και του Jan Fordeno. 

H Anne τα τελευταία δυο χρόνια στην Κόνα, έχει καλύτερο τρέξιμο από την Lucy Charles και όχι μόνο: είχε το 7^ο καλύτερο τρέξιμο (2:55:20 το 2018) στην ιστορία της Κόνα και πλέον με την φετινή της επίδοση (2.51.07) έχει το 3^ο καλύτερο τρέξιμο. Με άλλα λόγια έχει 2 από τις καλύτερες δρομικές επιδόσεις στο TOP10, με την περίφημη Mirinda Carfrae να έχει τις 5 καλύτερες στο TOP10 (κορυφαία το 2.50.26 το 2014). Μην ξεχνάμε ότι η Anne τον περασμένο Αύγουστο πέτυχε μια από τις καλύτερες επιδόσεις όλων των εποχών (08:31:32) στην Κοπεγχάγη, παρόλο που οι χρονιά της ξεκίνησε με έναν δύσκολο και μακρόπνοο τραυματισμό στο πόδι: Και μια που γίνεται πολύς λόγος τώρα τελευταία για τα αθλητικά υποδήματα, η ίδια ανέφερε ότι ο τραυματισμός της στο πόδι, προήρθε από υποδήματα που της παραχώρησε η τότε χορηγική της εταιρεία!

Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι από φέτος που εφαρμόστηκε το νέο σύστημα θεμελίωσης πρόκρισης για τους PRO, στο IRONMAN World Championship, είχαμε τις περισσότερες προκρίσεις από κάθε άλλη φορά, 101 συνολικά, (57 Male, 44 Female, ) με το actual start figure να ανέρχεται στο 94 (52 male, 42 female) αντίστοιχα. Σημαντικό είναι να αναφέρουμε το γεγονός ότι πλέον εφόσον  προκριθεί ένας αθλητής PRO και την αποδεχτεί, η πρόκριση είναι ονομαστική και αν στην πορεία αλλάξει γνώμη όσον αφορά την συμμετοχή του, τότε η πρόκριση αυτή ΔΕΝ μεταφέρεται σε άλλο αθλητή (έτσι εξηγείται το γεγονός ότι ενώ είχαμε 101 προκρίσεις, τελικά είχαμε 94 πραγματικές συμμετοχές. 

Επίσης νεωτερισμός στο φετινό VEGA IRONMAN World Championship, ήταν και το rolling start στο κολύμπι, με βάση τα Age Groups. Πιθανόν αρκετοί να είδατε ότι το τελευταίο AG start αφορούσε αθλητές από το IRONMANFoundation και τους  κατέχοντες “wild cards” (ορολογία basket ball). Προσωπικά είναι η πρώτη φορά συναντώ αυτή την ορολογία από την IRONMAN WTC, χωρίς φυσικά να εκπλήσσομαι ιδιαίτερα, εφόσον ο Andrew Messick (CEO IRONMAN WTC), προέρχεται από μακρά θητεία στο μαγικό κόσμο του NBA (Senior Vice President International NBA, 2000-2007) και είναι προφανές οι επιρροές από την μακρά θητεία του. Επίσης το περίφημο IRONMAN “δακτυλίδι” που απονέμεται μόνο στους δύο νικητές (Male & Female) έχει χρώμα από NBA (κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τους παίχτες της πρωταθλήτριας ομάδας του ΝΒΑ) Είναι προφανές ο στόχος του να δώσει περισσότερο θέαμα και λάμψη στο άθλημα, με περισσότερο προσωποκεντρικά στοιχεία, αναδεικνύοντας τους αστέρες του αθλήματος (αθλητές) ως τους απόλυτους πρωταγωνιστές. 

Ηγετική φυσιογνωμία, προσιτός, επικοινωνιακός χωρίς να κουράζει (τόσο, όσο), χωρίς την παραμικρή έπαρση και το σημαντικότερο, πανταχού παρών σε όλη την διάρκεια του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος: Τον είδαμε στις 5 το ξημέρωμα να υποδέχεται τους αθλητές στον χώρο που τυπώνονταν οι αριθμοί, τον είδαμε στο Τ1, ήταν δίπλα στην φορητή σκάλα που οδηγούσε τους αθλητές στο κολύμπι στο Pier χαιρετώντας αθλητές, στην εξέλιξη του αγώνα των PRO ήταν στην πρώτη γραμμή κρούσης εντός Τ1 (δείτε πιο κάτω και το σχετικό βίντεο την ώρα που η περίφημη Linsey Corbin μπερδεύεται με το ποδήλατό της πέφτοντας 3 φορές εντός transition, ήταν πάλι εκεί βοηθώντας την να σηκωθεί) και φυσικά παρών στην γραμμή του τερματισμού. Μετά από κάθε τερματισμό στους PRO ήταν εκεί, συγχαίροντας τον καθένα ξεχωριστά, συνομιλώντας με όλους τους αθλητές αλλά και τους συνοδούς τους. Ακούραστος και διαρκές motivation για όλο τον οργανισμό. Είναι προφανές ότι προσπαθεί να δώσει στοιχεία show στο event, ενώ παράλληλα δίνει έμφαση σε παραδοσιακές αξίες, προσπαθώντας να τις ενσωματώσει στο brand: δεν είναι τυχαίο ότι φέτος το “moto” ήταν το “ʻOhana” , που στην Χαβανέζικη διάλεκτο σημαίνει οικογένεια. Οφείλουμε να καταθέσουμε ότι δίνει και μεγάλη αξία στην τοπική κοινωνία (Big Island), θεωρώντας απαραίτητη και καθοριστική την συμβολή της στην συνέχιση και εξέλιξη του IRONMAN World Championship. 

Επιστρέφοντας στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι, οι παραδόσεις συνεχίστηκαν και φέτος: Όσον αγορά τους άνδρες, από το 1996 και εντεύθεν, δεν έχει κερδίσει ποτέ rookie στην Κόνα. Πρέπει προηγουμένως να έχει περάσει από θέση βάθρου (αυτό από το 1999 και μετά). Η ίδια παράδοση ισχύει και από τις γυναίκες, από το 2008 και μετά (από το 2007 έχει να κερδίσει rookie). Επίσης η παράδοση θέλει τον νικητή τα τελευταία χρόνια να έχει επίδοση TOP 10 στο ποδήλατο. Η Ευρώπη κράτησε τα σκήπτρα της στους άνδρες: 5 στους 10 νικητές τόσο το 2019, όσο και το 2018) και βελτίωσε ελαφρώς την θέση της στις γυναίκες: 6 στις 10 το 2019, 5 στις 10 το 2018). Το ίδιο και η Αμερική: 3 στους 10 άνδρες το 2019, όσο και το 2018, 2 στις 10 γυναίκες τόσο το 2019 όσο και το 2018. Πλέον η Γερμανία με 8 τίτλους ισοφαρίζει το ρεκόρ της Αμερικής (επίσης με 8 τίτλους). Στα γενικά επίσης στατιστικά, είχαμε 18 Male Pro με επίδοση στο τρέξιμο sub3h (44%), ενώ αντίστοιχα είχαμε 4 Female Proμε sub3h τρέξιμο (11%).

Σε αυτό το σημείο αξίζει να αναφέρουμε και το νέο ρεκόρ του περίφημου Ken Glah, ο οποίος πλέον μετρά 36 συνεχόμενους τερματισμούς στην Κόνα (3^ος το 1988)!! Σημαντικές επίσης επιδόσεις: 

• το 11 στα 11 (συμμετοχές vs τερματισμούς) για τον περίφημο Αμερικανό Andy Potts
• τους 10 τερματισμούς του Ισπανού Enico Lianos σε 13 συμμετοχές (από τους αθλητές με τις περισσότερες νίκες σε αγώνες απόστασης ΙΜ, περισσότερες από 10 νίκες)
• 9 συνεχόμενες εκκινήσεις για τον Γάλλο Cyril Viennot
• 8 συνεχόμενες εκκινήσεις για τον περίφημο Tim O’ Donnell, ο οποίος μάλιστα μετρά και 5 τερματισμούς σε θέσεις TOP10 (3^ος το 2015, 4^ος το 2018, 2^ος φετος)
• Στις γυναίκες το ρεκόρ είναι της Αμερικανής Linsey Corbin: 13 εκκινήσεις, 12 τερματισμοί και ακολουθεί η
• Mirinda Carfrae με 10 εκκινήσεις και 8 τερματισμούς.

Κάτι που είδαμε να “φοριέται” πολύ στην Κόνα από την πλειοψηφία των Pro (ανεξαρτήτως κατηγορίας Male/Female), είναι τα περίφημα “headbands” Omius (δείτε στην συνημμένη φωτογραφία που ακολουθεί) στο τρέξιμο: Δείτε περισσότερες πληροφορίες και το πως μπορείτε να το αποκτήσετε.

Ολοκληρώνοντας το race recap, οφείλουμε να καταθέσουμε τα όσα ζήσαμε για τους εθελοντές και για έναν άνθρωπο θρύλο στην ιστορία του IRONMAN: Mike Reilly.. Ξεκινώντας από τους εθελοντές, μόνο και μόνο ο αριθμός 5.000 εθελοντών, είναι από μόνο του ένα εντυπωσιακό μέγεθος! Πόσο μάλλον όταν έχεις να διαχειριστείς ένα τέτοιο ανθρώπινο δυναμικό και ακόμη περισσότερο να το συντονίσεις. Η πλειονότητα έρχεται από τις Ηνωμένες Πολιτείες, ταξιδεύουν στην Κόνα με δικά τους έξοδα μόνο και μόνο για να προσφέρουν εθελοντικά τις υπηρεσίες τους στο IRONMAN WORLD CHAMPIONSHIP. Βαθειά υπόκλιση σε όλους αυτούς όχι μόνο για τον εθελοντισμό τους αλλά και για την απλόχερη ευγένεια και την προθημεία τους να βοηθήσουν ή να σε κατατοπίσουν, είτε πρόκειται για αθλητές, είτε για συνοδούς και supporters, όλες τις ημέρες του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος. Και μόνο το τιμητικό party των οργανωτών αποκλειστικά για τους 5.000 εθελοντές, είναι ένδειξη αναγνώρισης της προσφοράς τους.

Με περισσότερες από 190 εκφωνήσεις αγώνων IRONMAN εκ των οποίων 31 συνεχόμενες στην Kona, ο Mike Reilly είναι μέρος της ιστορίας του brand IRONMAN, με τεράστια προσφορά στην ανάπτυξη του brand και του αθλήματος. Εκτιμώ ότι ήρθε το πλήρωμα του χρόνου και πρέπει σιγά σιγά να προετοιμάζεται για την επόμενη μέρα. Αναμφησβήτητα η φωνή του έχει συνδεθεί με το brand, αλλά είναι αρετή να γνωρίζεις πότε θα πρέπει να αποσυρθείς, ώστε να σε θυμούνται στο απώγειο της φήμης σου. Διάδοχοι υπάρχουν, ο ίδιος μίλησε κολακευτικά πολλάκις για τον Paul Kaye (πραγματικά ακούραστος και χαμηλών τόνων), μένει να δούμε πια θα είναι η εξέλιξη στο θέμα του βασικού race announcer στα επόμενα Παγκόσμια Πρωταθλήματα.

Κλείνοντας, ως είθιστε σε κάθε race recap, παραθέτουμε τα Race Data του αγώνα που γίνεται το recap. Αυτή την φορά την τιμητική του έχει ο Κωνσταντίνος Παπανικολάου, όχι μόνο γιατί γίνεται ο πρώτος γηγενής Έλληνας με 3 τερματισμούς στην Κόνα, αλλά γιατί επιπλέον στο διάστημα 13 Οκτ 2018 με 12 Οκτ 2019, δηλαδή σε λιγότερο από 1 ημερολογιακό έτος γίνεται ο πρώτος Έλληνας με 5 τερματισμούς στην full distance (όλοι branded IRONMAN). Συγχαρητήρια Κωνσταντίνε!

Race Data by conpap