Λένε ότι στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα 70.3 του 2018, ο αγώνας των ανδρών, ήταν ένας από τους 5 καλύτερους αγώνες στην ιστορία του αθλήματος. Η συναρπαστική μάχη των 3 πρώτων νικητών (Frodeno, Alistair, Gomez) κρατούσε μέχρι το τέλος του αγώνα, αμείωτο το ενδιαφέρον των θεατών με την συγκλονιστική εξέλιξη του μέχρι το τέλος.
Το 2019, έγινε ένας ακόμη συναρπαστικός αγώνας, όχι μόνο σε επίπεδο Pro, αλλά και σε επίπεδο Age Groupers, όπως αποδείχτηκε από την εξέλιξη του αγώνα. Κάνοντας μια πρώτη αποτίμηση σε όλα όσα είδαμε στην διάρκεια του διημέρου στην Νίκαια, θα μπορούσαμε να καταγράψουμε τα εξής:
- Σε επίπεδο Pro, βλέπουμε να εισέρχεται “νέο αίμα” στο άθλημα. Φέρελπις αθλητές 22-25 ετών, με δυνατό βιογραφικό σε αγώνες ITU, που οι πρώτες αντικειμενικές εκτιμήσεις δείχνουν ότι θα αφήσουν εποχή στο άθλημα.
- Τόσο σε επίπεδο Pro, όσο και σε επίπεδο AG, βλέπουμε περισσότερο “αθλητικά κορμιά”, που σημαίνει περισσότερη δύναμη, διάρκεια και αντοχή. Τουτέστιν, δεν απαιτείται δουλειά μόνο στα επιμέρους αθλήματα, απλά ακόμη περισσότερη “κυκλική”, ολοκληρωμένη άσκηση και ενδυνάμωση.
- Το επίπεδο των Ευρωπαίων AG, πλέον είναι ιδιαίτερα υψηλό, έως πολύ υψηλό. Αθλητές με παραστάσεις από Κόνα, κάνουν λόγο για “ιδιαίτερα” υψηλό επίπεδο αθλητών. Ειπώθηκε πολλές φορές σε “τριαθλητικά πηγαδάκια”, όχι μόνο μεταξύ των αθλητών που συμμετείχαν , αλλά ακόμη εντός Media Center από ρεπόρτερ που έχουν καλύψει δεκάδες αγώνες τα τελευταία χρόνια, ότι το επίπεδο του ΙΜ 70.3 WC 2019, ήταν αρκετά υψηλότερο από το αντίστοιχο στην Κόνα. Ενδεχομένως, μια πρώτη εξήγηση είναι ότι για κάποιους Ευρωπαίους AG, η Κόνα είναι “ακριβός προορισμός”, οπότε αρκούνται σε μια ή δυο συμμετοχές στην τριαθλητική τους καριέρα, σε σχέση με τον αντίστοιχο AG από Αμερική για παράδειγμα (μην ξεχνάμε ότι το 60% των αγώνων 140.6 είναι στην Αμερικάνικη Ήπειρο).
- Συνέχεια του προηγούμενου σχολίου, μια απλή παρατήρηση στα αποτελέσματα των 3 πρώτων από κάθε A.G., θα παρατηρήσει κανείς ότι σε 12 διαφορετικά AG στους άντρες (από το M18-25, μέχρι το M75-79 που είχαμε συμμετοχές) άρα 12×3= 36 νικητές, οι 26 προέχονταν από χώρες της Γηραιάς Ηπείρου, τουτέστιν ποσοστό 78%!! Το αντίστοιχο ποσοστό στις γυναίκες, ανέρχεται σε 55% (18 στις 33) : το ποσοστό και πάλι παραμένει υψηλό, αν υπολογίσουμε ότι μόνο οι Αμερικανίδες τριαθλήτριες (10 στις 33) ήταν το 32% των φιναλίστ (το ποσοστό γυναικών στους αγώνες branded IM made in USA, είναι επίσης υψηλό (περίπου 1 στους 3 τερματίσαντες είναι γυναίκα)). Αντίστοιχα ποσοστά για το Παγκόσμιο 70.3 του 2018: 56% στους άνδρες (Ευρώπη) και 45% στις γυναίκες, προερχόμενες επίσης από την Γηραιά Ήπειρο.
- Στους άντρες υπήρχε καθολική υπεροχή των Ευρωπαίων AG, σε 6 Age Groups: M18-25, M25-29, M30-35, M40-44, M55-59, M60-64 ! Στις γυναίκες είχαμε καθολική υπεροχή των Ευρωπαίων τριαθλητριών στα F25-29 και F55-59! Για να είμαστε ακριβοδίκαιοι, ο αντίλογος επιβάλει το προφανές: ότι δηλαδή οφείλουμε να συνυπολογίσουμε και το γεγονός ότι το φετινό Παγκόσμιο Πρωτάθλημα 70.3 γίνονταν στην Ευρώπη, κάτι που ενδεχομένως να λειτουργεί αποτρεπτικά για κάποιους AG από ποιο μακρινούς προορισμούς (βλέπε Ωκεανία), από την άλλη η απάντηση είναι ότι συμμετείχαν αθλητές, από περισσότερες από 100 χώρες!! (νέο ρεκόρ συμμετοχών).
- Ενδιαφέρον έχει το να δούμε ποια είναι τα “δυνατά” & “δημοφιλή” AG ανά φύλλο και ποιός είναι ο βαθμός διείσδυσης στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα 70.3 του 2019:
| A.G. | Female | % finishers |
| F40-44 | 306 | 15,1% |
| F35-39 | 278 | 13,7% |
| F45-49 | 271 | 13,4% |
| F30-34 | 263 | 13,0% |
| F25-29 | 220 | 10,9% |
| F50-54 | 207 | 10,2% |
| A.G. | Male | % finishers |
| M40-44 | 604 | 16,4% |
| M35-39 | 585 | 15,9% |
| M45-49 | 549 | 14,9% |
| M30-34 | 510 | 13,8% |
| M50-54 | 392 | 10,6% |
- Ενδιαφέρων στοιχείο και το ποσοστό των εγκαταλείψεων: 3,3% από τα υψηλότερα των 3 τελευταίων ετών (2,3% στα προηγούμενα δυο Παγκόσμια του 2018 και 2017), με δεδομένο ότι πρόκειται και για ένα αγώνα με περισσότερες από 5.500 συμμετοχές (50% περισσότερες από τα αντίστοιχα του 2017 και 2018). Και ενώ τα ποσοστά εγκατάλειψης στο κολύμπι και το τρέξιμο κινούνται στον μέσο όρο εγκαταλείψεων των προηγούμενων Πρωταθλημάτων, το ποσοστό εγκατάλειψης στο ποδήλατο ήταν το διπλάσιο, σε σχέση με τα προηγούμενα Παγκόσμια Πρωταθλήματα και που επιβεβαιώνει για μια ακόμη φορά τον βαθμό δυσκολίας του συγκεκριμένου αγώνα.
- Η Αυστραλία είναι η χώρα με τους περισσότερους νικητές μέχρι τώρα (6), με την Γερμανία να ακολουθεί (5) και την Μεγάλη Βρεταννία με 4 να είναι στην 3η θέση. Ακολουθεί η Ελβετία (3), η Ισπανία με τις ΗΠΑ (από 2 έκαστη) και ο Καναδάς με την Ν.Ζηλανδία (από 1 έκαστος).
- 65% των εγγεγραμένων ήταν άνδρες, με τον Robert Heins (USA) να είναι ο μεγαλύτερος σε ηλικία (80 ετών) και ο Fidel Diaz Sebriano (ARG) ο νεαρότερος (18 ετών). Στις γυναίκες (35% των εγγραφών), η μεγαλύτερη σε ηλικία ήταν η Siby Jacobson (USA) 76 ετών, με νεαρότερη την 18χρονη Isadora Miato Andeatti (BRA). Μέσος όρος ηλικίας των αγωνιζόμενων: 42 ετών. Μάλιστα 14 από τους αθλητές που αγωνίστηκαν, είχαν τα γενέθλια τους, ανήμερα του αγώνα.
- 3000 εθελοντές υποστήριξαν την οργάνωση.
- Περίπου 200.000 τριαθλητές εγγράφονται σε αγώνες απόστασης 70.3 σε ετήσια βάση.
- Οργανωτικά, θα μπορούσε να πει κανείς ότι το επίπεδο οργάνωσης ήταν πολύ καλό. Αδυναμίες ή παραλείψεις πάντα θα υπάρχουν, χωρίς όμως αυτό να είναι σε βάρος του αγώνα. Η οργανωτική επιτροπή διαχειρίστηκε με τον καλύτερο τρόπο τους 5.500 τριαθλητές, η πόλη υποδέχτηκε τους αθλητές και επισκέπτες συνοδούς με τον πλέον υποδειγματικό τρόπο.
- Ιδιαίτερη μνεία αξίζει να γίνει και για το Media Center της διοργάνωσης, το οποίο πραγματικά λειτουργούσε υποδειγματικά και άρτια, αφήνοντας μας μακράν τις καλύτερες εντυπώσεις, σε σχέση με όλα τα προηγούμενα που έχουμε διαπιστευτεί και έχουμε προσωπική άποψη και εμπειρία (IM SouthAfrica, IM70.3 Greece, IM Frankfurt).
Ας δούμε λοιπόν αναλυτικά του νικητές ανά AgeGroup, τόσο σε άντρες, όσο και στις γυναίκες, στο πρόσφατο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα 70.3:
Ηλικιακές κατηγορίες ανδρών:
| Κατηγορία | Πρωταθλητής | Χώρα | Χρόνος |
| 18-24 | Théo Debard | Γαλλία | 4:15:48 |
| 25-29 | Kristoffer Visti Graae | Δανία | 4:15:38 |
| 30-34 | Lukas Bosmans | Βέλγιο | 4:18:05 |
| 35-39 | Lars Petter Stormo | Νορβηγία | 4:25:01 |
| 40-44 | Karel Zadák | Τσεχία | 4:26:15 |
| 45-49 | Alexandre Vinokurov | Καζακστάν | 4:28:47 |
| 50-54 | Laurent Jalabert | Γαλλία | 4:34:55 |
| 55-59 | Christophe Jouffret | Γαλλία | 4:46:23 |
| 60-64 | Hermann Scheiring | Γερμανία | 5:05:17 |
| 65-69 | Markus Jochum | Αυστρία | 5:25:05 |
| 70-74 | Yves Tabarant | Γαλλία | 5:24:58 |
| 75-79 | Kenneth Murley | Αυστραλία | 6:32:41 |
Είναι εκπληκτικό, ότι στους άνδρες μέχρι και το AG Μ55-59 έχουμε επίδοση sub5h!! Το ίδιο εκπληκτικό είναι ότι και τα υπόλοιπα AG (Μ60-64, Μ65-69, Μ70-74) έχουν επίδοση sub6h και πλέον το μοναδικό γκρουπ με νικήτη πάνω από 6h, είναι αυτό του Μ75-79!!
Ηλικιακές κατηγορίες γυναικών:
| Κατηγορία | Πρωταθλήτρια | Χώρα | Χρόνος |
| 18-24 | Sidney Andrew | Η.Π.Α. | 4:58:55 |
| 25-29 | Charlène Clavel | Γαλλία | 4:57:17 |
| 30-34 | Tracy Clinch | Αυστραλία | 4:56:06 |
| 35-39 | Rachel Clausing | Η.Π.Α. | 4:53:56 |
| 40-44 | Johanna Daumas Carrier | Γαλλία | 4:51:09 |
| 45-49 | Samantha Bradley | Ν.Ζηλανδία | 5:10:30 |
| 50-54 | Brigitte McMahon | Ελβετία | 5:21:25 |
| 55-59 | Catherine Houseaux | Γαλλία | 5:21:47 |
| 60-64 | Jenny Alcorn | Αυστραλία | 5:39:42 |
| 65-69 | Rosemary Wedlake | Καναδάς | 6:23:14 |
| 70-74 | Linda Spillane | Μ.Βρετανία | 7:32:03 |
Ομοίως και στις γυναίκες, τα αποτελέσματα παραμένουν εντυπωσιακά: Μέχρι και το γκρουπ F40-44, έχουμε επιδόσεις sub5h, μάλιστα με την Γαλλίδα Johanna Daumas Carrier(F40-44) να πετυχαίνει την καλύτερη επίδοση στις γυναίκες, σε επίπεδο AG, ξεπερνώντας σε χρόνο αρκετές νεότερες αθλήτριες. Επίδοση sub6h, έχουμε σε 4 διαφορετικά AG(F45-49, F50-54, F55-59, F60-64).
Οι Ελληνικές συμμετοχές:
Αναμφισβήτητα πρόκειται για μια ιστορική στιγμή, με 18 συμμετοχές Ελλήνων και άλλες 2 ομογενών. Φανταστείτε ότι από το 2006 όταν και πρωτοξεκίνησε ο θεσμός μέχρι και το 2018, μόλις 17 Έλληνες τριαθλητές (15 άνδρες και 2 γυναίκες) είχαν παρουσία σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα 70.3. Απόλυτα επιτυχημένο σαν αριθμός συμμετοχών αλλά και σαν παρουσία, προσωπική αποτύπωση είναι ότι σε επίπεδο πλασαρίσματος πήραμε ότι καλύτερο μπορούσαμε, από αυτή την οργάνωση.
Αντικειμενικά, είχαμε ότι δυνατότερο μπορούσαμε να μας εκπροσωπήσει (μην ξεχνάμε ότι είχαμε και 4-5 περιπτώσεις τριαθλητών που είτε δεν αποδέχτηκαν το slot, είτε για μερικές λεπτομέρειες δεν κατάφεραν να προκριθούν σε αυτή την σπουδαία διοργάνωση). Προσωπική εκτίμηση, είναι ότι ήταν ένα δυνατό τεστ για να δούμε που βρίσκεται το επίπεδο του Ελληνικού Τριάθλου, σε σχέση με το υπόλοιπο Παγκόσμιο στερέωμα. Και για να είμαστε ρεαλιστές, είναι προφανές ότι στερούμαστε παραστάσεων από δυνατούς αγώνες με ανταγωνιστικές συμμετοχές, που θα ανεβάσουν το επίπεδο του μέσου Έλληνα τριαθλητή και κατά επέκταση των κορυφαίων Ελλήνων Age Groupers. Όσο οι Ελληνικοί αγώνες κινούνται σε ρηχά νερά και σε επίπεδο φίλων-κολλητών και προσκεκλημένων, μην περιμένουμε κάτι καλύτερο. Ας δούμε πόσοι Έλληνες τριαθλητές έχουν πετύχει επίδοση sub1h σε αγώνα sprint, ή sub2h σε αγώνα Ολυμπιακής απόστασης. Μιλάμε για πραγματική επίτευξη και όχι για δυνατότητα ή απλά για υποψία πιθανής επίτευξης στο μέλλον. Ενδιαφέρον έχει να δούμε το πότε (σε ποια ηλικία δηλαδή) ασχολήθηκαν για πρώτη φορά με το τρίαθλο, οι 18 Έλληνες που συμμετείχαν φέτος στην Νίκαια (μετά τα 25 η πλειονότητα, όταν ο Παγκόσμιος Πρωταθλητής του 2019, είναι μόλις 22 ετών).
Ελπίδα για κάτι καλύτερο στο μέλλον; Ξεκάθαρα όχι, όσο δεν υπάρχουν σύλλογοι ή κινούνται σε ρηχά νερά, χωρίς ακαδημίες και αναπτυξιακές υποδομές. Ακόμη και σήμερα να γίνει κάτι τέτοιο με μαγικό ραβδάκι, θα χρειαστεί χρόνος (τουλάχιστον μια με δυο δεκαετίες) για να δούμε τριαθλητές Παγκοσμίας κλάσης. Για να γίνεις καλύτερος πρέπει να έχεις ανταγωνισμό και να συναγωνίζεσαι με καλύτερους. Μοναδική όαση το IM 70.3 Greece και αυτό υπό προϋποθέσεις: εφόσον οι διεθνείς συμμετοχές αυξηθούν και εφόσον έχουμε στο μέλλον άφιξη (ξένων) Pro τριαθλητών, δημιουργώντας συνθήκες (υγειούς) ανταγωνισμού, για τους Έλληνες τριαθλητές.
Race data
