Η αλήθεια είναι ότι όταν ξεκινούσε το 2019, δεν φανταζόμασταν καλύτερο και ιδανικότερο ξεκίνημα: 3 αγώνες – παγκόσμια brands και μια σειρά νέων αγώνων και προορισμών, συνέθεσαν το καλύτερο, αν όχι το ιδανικότερο ξεκίνημα. Με δεδομένο ότι έχει εισέλθει και νέο κοινό, νέο “αίμα” στο άθλημα, ας θυμηθούμε τι ακριβώς συνέβαινε μέχρι πρόσφατα στο Ελληνικό Τρίαθλο:
- Το 2018 θεωρητικά ήταν μια εντυπωσιακή (;) χρονιά: 17 διαφορετικούς οργανωτές και 35 διαφορετικά events.
- ΜΜΕ και τρίαθλο: η αβάσταχτη ελαφρότητα της αμετροέπειας και αναγραφής αποθεωτικών δελτίων τύπου. Καμία έμπνευση ή κρίση, παντελής έλλειψη σχολιασμού, καμία αρθρογραφία, ενυπόγραφη ή μη. Αν προκύψει Δελτίο Τύπου, τότε αυτό βαφτίζεται και “είδηση”. Είδαμε ακόμη και περιπτώσεις “status”ή δημόσιες τοποθετήσεις σε social media, να αναπαράγονται ως “δημοσιογραφικές” επιτυχίες και συνεντεύξεις. Αναμενόμενο, γιατί δεν υπήρχε εξειδικευμένο προσωπικό που να γνωρίζει και να μπορεί να αποτυπώσει τα τεκτενόμενα στο παγκόσμιο και ελληνικό τρίαθλο. Eξαίρεση γνωστό μέσο, το οποίο αντλεί την θεματολογία του κυρίως από δράσεις συγκεκριμένου οργανωτή.
- Οργανωτές: “το είδαμε φως και μπήκαμε” αποτυπώνει την πραγματικότητα, στην πλειοψηφία των περιπτώσεων. Ωμή αλήθεια, αλλά αυτή είναι. Όλοι οι αγώνες είναι “εξαιρετικοί”, ο καθένας αυτοαποκαλείται ως ο “μεγαλύτερος αγώνας τριάθλου”, η αγάπη για το τρίαθλο να “ξεχειλίζει”, οι “προσκεκλημένοι” αθλητές να δίνουν και να παίρνουν (αληθεύει ότι σε γνωστό event 1 στους 4 συμμετέχοντες είτε είναι προσκεκλημένος απευθείας από τον οργανωτή, είτε από τους χορηγούς του event;). Επί της ουσίας: με δεδομένο το ότι δεν υπήρχε κάποιο μέσο (ΜΜΕ) για να κρίνει, να σχολιάσει και να αξιολογήσει την προσπάθεια του εκάστοτε οργανωτή, το αποτέλεσμα ήταν να χαθεί το μέτρο της αυτό-αποθέωσης και αυτοπροβολής και οποιαδήποτε κριτική ή σχολιασμός, να αντιμετωπίζεται κακοπροαίρετα. Πιο απλά: κανείς (από τους οργανωτές) δεν “είχε εκπαιδευτεί” ως τώρα, σε σχολιασμό ή κριτική του προϊόντος και των υπηρεσιών που πρόσφεραν στο κοινό. Και κάποιες μεμονωμένες διαμαρτυρίες αθλητών, αντιμετωπίζονταν στα πλαίσια της γραφικότητας και του χλευασμού. Και ας “βαφτίζουμε” ναυαγοσώστες, τους διασώστες με κιάλια από την παραλία, και ας μην δίνεται ποτέ η εκκίνηση στον χρονομέτρη, με ότι αυτό συνεπάγεται στην έκδοση αποτελεσμάτων, να βαφτίζεται απόσταση ως “Ολυμπιακή” σε άθλημα (δίαθλο) που δεν είναι ούτε κατά διάννοια Ολυμπιακό, ή ακόμη να ολοκληρώνεται αγώνας με διαφορετικές αποστάσεις στο ποδηλατικό σκέλος, τόσες όσοι και οι αθλητές που συμμετείχαν.
Στην ερώτηση, “ποιος έχει οικονομοτεχνικό πλάνο ανάπτυξης για να είναι βιώσιμος ο αγώνας του, ώστε να είναι οικονομικά ανεξάρτητος” (business plan που λέγανε και οι παλιότεροι.. ) ; (σχεδόν) κανείς, είναι η απάντηση. Μην ξεχνάμε ότι τόσο το 2018 όσο και το 2019, ήταν χρονιές προεκλογικής εκστρατείας, με αποτέλεσμα τα deals με Δήμους και Περιφέρειες να δίνουν και να παίρνουν στο βωμό της προεκλογικής ανάδειξης και προβολής. Και είδαμε αγώνες να εξαφανίζονται “εν μια νυκτή”,όταν αποσύρθηκε η “υποστήριξη” από την Περιφέρεια ή την Τοπική Αυτοδιοίκηση.
- Αθλητές: Εδώ μπορεί να χυθεί πολύ μελάνι. Ειδικά όταν μιλάμε για ένα άθλημα που απαιτεί ταπεινότητα και χαμηλό προφίλ, ανεξαρτήτου απόστασης. Από την μια πλευρά, δεν υπήρχε καμία ενημέρωση για τους +100 Ἐλληνες που κάθε χρόνο ταξίδευαν για να ταξιδέψουν στο εξωτερικό για να συμμετέχουν σε αγώνες Παγκόσμιων Brands. Μοναδική πηγή ενημέρωσης (και φυσικά όχι πάντα αξιόπιστη), τα προφίλ στα social media του εκάστοτε αθλητή και κάποια μεμονωμένα γκρουπ επίσης στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Από την άλλη πλευρά και εδώ το στοιχείο της υπερβολής: Διαβάζοντας αναρτήσεις, και ευχαριστήρια παραληρήματα για υποστηρικτές και χορηγούς, εύκολα θα μπερδευτεί κανείς και θα πιστέψει ότι είμαστε στην χώρα που ζει ο Frodeno, ο Sebi, ο Ben Hoffman, o Lange, η Ryf, κλπ παγκόσμιοι αστέρες (οι οποίοι με δεδομένο το βαθμό των επιτυχιών και της αναγνωσιμότητάς τους, παραμένουν εξαιρετικά φειδωλοί και ταπεινοί στις αναρτήσεις τους). Ψυχραιμία, ας χαλαρώσουμε, ας ρίξουμε τους τόνους και ας αναλογιστούμε ότι πήγε μόλις το 2018 για να μπορούμε να πούμε ότι έχουμε Ελληνίδα γυναίκα Πρωταθλήτρια Ironman (ΙΜ Tallinn). Και το 2019 για να διαβάσουμε για Έλληνα πρωταθλητή Ιronman, που όμως στην πραγματικότητα ούτε στην full distance, ούτε στην 70.3 υπήρξε κάποιος Έλληνας πρώτος. Και στις δύο περιπτώσεις σημειώστε ότι “έπρεπε” να μην συμμετέχουν αθλητές Pro. Πρωταθλητής Ιronman γίνεσαι όταν έχει κερδίσει αγώνα Ιronman και όχι μια διάκριση σε ηλικιακή κατηγορία. Αυτή είναι η αλήθεια., όσο σκληρή και να είναι, αλλά ας ξεκινήσουμε από τα basics: Σε μια χώρα που είχαμε 3 συνεχόμενες παρουσίες (2000, 2004, 2008) σε Ολυμπιακούς Αγώνες, έχουμε άλλες 3 που δεν είδαμε και ποιος ακόμη ξέρει πόσες ακόμη θα περάσουν για να δούμε ξανά Ελληνική συμμετοχή. Φταίνε απαραίτητα οι αθλητές; όχι απαραίτητα, απλά αυτό είναι ένα κεφάλαιο που θα δούμε σε νεότερη αρθρογραφία, γιατί έχει να κάνει με πολλούς παράγοντες (συλλόγους, φυτώρια, αναπτυξιακή πολιτική, προπονητές, κλπ, κλπ).
Τι έφερε λοιπόν το 2019 ;
Οργανωτικά, όπως αναφέρθηκε και πιο πάνω, 3 Παγκόσμια brands.
1. Powerman
Η αρχή έγινε με το Powerman Greece. Κυκλοφόρησαν Δελτία Τύπου, είδαμε φωτό από απονομές, είδαμε ranking σε αθλητές στην κεντρική σελίδα της οργάνωσης, αλλά αποτελέσματα εδώ και 2 μήνες τίποτα ! Αγώνας χωρίς αποτελέσματα, είναι ως μη γενόμενος. Οπότε καμία κριτική για κάτι που δεν έγινε. Το μόνο που προκύπτει από όλη αυτή την ιστορία, είναι η αναγνώριση της θεσμικής θέσης της ΕοΜΟΠ, ως υπεύθυνη για τα θέματα του τριάθλου.
2. Ironman 70.3
Το μεγάλο στοίχημα της χρονιάς ήταν το 1ο Ironman 70.3 Greece, Costa Navarino. Η ανάληψη της οργάνωσης χαιρετίστηκε με τον πλέον ηχηρό τρόπο από το Ελληνικό κοινό (και όχι μόνο). Με συμμετοχές από 62+ χώρες, sold out από τον Νοέμβριο του 2018, είχε ήδη δημιουργήσει υψηλές προσδοκίες στο τριαθλητικό κοινό. Η οργάνωση πέρα από την αρχική εσωστρέφεια, είχε δύο αντικειμενικές δυσκολίες, που θα έπρεπε να ξεπεράσει και να διαχειριστεί:
- το γεγονός ότι ήταν εντελώς άπειρη ομάδα, σε ένα τέτοιο τεράστιο project (χωρίς να έχει οργανώσει ποτέ στο παρελθόν αγώνα τριάθλου)
- τον βαθμό δυσκολίας ενός τέτοιου εγχειρήματος, όταν γίνεται για πρώτη φορά.
Η ομάδα του Mike Αργύρη και του Θανάση Παπαδημητρίου, με όπλο την σκληρή δουλειά, το κέφι και τον ενθουσιασμό, τις συνέργειες κάθε επιπέδου που θα βοηθούσαν το καλό της διοργάνωσης (βλέπε Ιορδάνης Παπαδόπουλος) πέτυχε ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα, άξιο συγχατηρίων, σε εγχώριο και παγκόσμιο επίπεδο. Πραγματική Γιορτή για το χιλιοταλαιπωρημένο Ελληνικό Τρίαθλο, που έφερε χαρά και συγκίνηση όχι μόνο σε παλαιότερους τριαθλητές αλλά και στους νεότερους, που τώρα μπαίνουν δειλά δειλά στο άθλημα. Το σίγουρο είναι ότι με το IM70.3 Greece, πρώτα από όλα το Ελληνικό Τρίαθλο, αλλάζει όχι μόνο σελίδα, αλλά και επίπεδο. Και αυτό θα φανεί σε ορίζοντα χρόνων. Η 14ηΑπρίλη θα αποτελεί μέρα ορόσημογια το Ελληνικό τριαθλητικό κοινό.
Με αφορμή το IM70.3 Greece, είδαμε να διοργανώνονται περισσότερα από 10 τριαθλητικά camps (διαβάσαμε μέχρι και …δελτίο τύπου για προπονητικό camp..), αλλά και εδώ υπερβολή: Όταν κάνεις ένα προπονητικό 3μερο για εξοικείωση και προσαρμογή σε συνθήκες του πραγματικού αγώνα, τότε για παράδειγμα οφείλεις να δοκιμάσεις και την πραγματική κολυμβητική διαδρομή την ώρα του αγώνα και όχι .. το μεσημέρι, ή σε άλλη παραλία γιατί εκεί βγαίνουν καλύτερες οι φωτογραφίες.. (μην τεθεί σαν δικαιολογία η πρόσβαση στην συγκεκριμένη παραλία, γιατί υπήρχαν tri-camps που η κολυμβητική προπόνηση έγινε μπροστά στο “Μπαρμπούνι”).
Είδαμε επίσης οργανωτές αγώνων τριάθλου να δίνουν παρών σε αυτή την μεγάλη γιορτή, είτε σαν θεατές, είτε σαν συμμετέχοντες, είτε σαν εκθέτες (η οργάνωση είχε προσκαλέσει τους 5 μεγαλύτερους Έλληνες οργανωτές), παραχωρώντας δωρεάν χώρο στην Expo. Τι δεν είδαμε σε αυτή την γιορτή ; Τις δύο (οργανώτριες) Κυρίες του Ελληνικού Τριάθλου.
Και ενώ το 1ο IM 70.3 Greece, Costa Navarino, πέρασε στην ιστορία, ήδη η ανακοίνωση της ημερομηνίας για το 2ο IM 70.3 Greece, για την 5η Απριλίου 2020 (έναρξη εγγραφών στο τέλος του τρέχοντος μήνα), έχει σκορπίσει τον ενθουσιασμό (όπως αναμένονταν) στο Ελληνικό και διεθνή τριαθλητικό κοινό. Πλέον το στοίχημα είναι πόσο σύντομα θα γίνει ξανά sold out !
3. XTERRA
Το 3ο brand, XTERRA Greece Championshiop, με παρουσία από το 2013 στην Λίμνη Πλαστήρα και από το 2016 στην Βουλιαγμένη, έρχεται να συμπληρώσει την 3άδα των Παγκόσμιων brands. Το γεγονός ότι έλαβε χώρα μόλις μια εβδομάδα μετά το μεγαλύτερο Τριαθλητικό γεγονός της χρονιάς (ΙΜ 70.3 Greece) το έφερε σε δεύτερη μοίρα όπως επίσης και σε πτώση συμμετοχών της τάξης του 10% παρόλο που οργανωτικά ήταν μια άρτια διοργάνωση: 255 το 2019 vs 283 το 2018, ακόμη λιγότερα και από τις 269 συμμετοχές του 2017).Είναι προφανές ότι με 255 συμμετοχές, δύσκολα βγαίνει η εξίσωση στο project, για να είναι βιώσιμο. Το Ελληνικό κοινό στήριξε και με το παραπάνω αυτή την προσπάθεια (οριακή αύξηση στις συμμετοχές), σε αντίθεση με τους ξένους αθλητές που είχαν αισθητή μείωση (52% των συμμετοχών για το 2018, vs 45% για το 2019), τόσο στην κατηγορία elite, όσο και στα AG, δημιουργώντας σκέψεις για κακό σχεδιασμό (bad planning) εφόσον:
- δεν ορίζεις ποτέ διεθνή αγώνα όταν συμπίπτει με το Καθολικό Πάσχα και το +50% των συμμετοχών σου αφορά διεθνείς συμμετοχές.
- Ανατρέπεται και ο ισχυρισμός του οργανωτή σε προηγούμενη συνέντευξη τύπου (στο 1’58”) ότι τοποθετείται μια βδομάδα μετά το ΙΜ 70.3 Greece, για να προσελκύσει και αθλητές που θα έρθουν και για τα δύο event (είναι ουτοπία να πιστεύει κανείς ότι υπάρχουν αθλητές σε επίπεδο AG, που μπορούν να ταξιδέψουν για περισσότερες από 10 ημέρες, κουβαλώντας 2 bike boxes και λοιπό εξοπλισμό..)
Μένει να δούμε αν επιβεβαιωθεί η πληροφορία ότι το ερχόμενο XTERRA GREECE Championship 2020, λάβει χώρα το Σαββατοκύριακο 2 και 3 Μαΐου 2020.
Πέρα από τα 3 Παγκόσμια Brands, έχουμε ήδη τον πρώτο κύκλο εκδηλώσεων των πιο δυνατών εγχώριων brands: TransitionSports, Spetsathlon & Almiraman.
4. Transition Sports
Οι εποχές των +300 συμμετοχών, έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Το Μάρτη 180 συμμετοχές (μόλις ένα μήνα πριν το ΙΜ 70.3 Greece όταν 600 Έλληνες “ζέσταιναν μηχανές”, ανεβάζοντας στροφές και ρυθμούς..), τον δε Μάιο με τα βίας 125, αριθμοί που δεν αντέχουν σε καμία κριτική.
Αναφέρουμε ενδεικτικά ότι το 2018, Spetsathlon & Almiraman στην ίδια ημερομηνία συγκέντρωσαν εκτός Αθήνας περί 750 συμμετοχές και φέτος περί της 650 συμμετοχές (υπήρχε και ο αγώνας του ΝΟΒ/SwimRun στην Βουλιαγμένη την ίδια ημερομηνία).
Μάλιστα ο αγώνας του Μαΐου ανακοινώθηκε 20 Μάρτη και 20 μέρες αργότερα … αυτοακυρώθηκε (είχε εξασφαλιστεί γραπτώς η ημερομηνία στο Ολυμπιακό Κωπηλατοδρόμιο όταν ανακοινώθηκε ο αγώνας για τις 5.5 ;). Σε προηγούμενη αρθρογραφία μας είχαμε τονίσει πόσο σημαντικό είναι να υπάρχει ξεκάθαρος και έγκαιρος αγωνιστικός σχεδιασμός από τον (εκάστοτε) οργανωτή, ώστε το τριαθλητικό κοινό να γνωρίζει εγκαίρως και να εντάξει στο αγωνιστικό του πλάνο, τον εκάστοτε αγώνα. Θυμίζουμε ότι ο αγωνιστικός σχεδιασμός της Transition Sports για το 2019, ανακοινώθηκε μόλις 31 Γενάρη 2019, τελευταίος από κάθε άλλον οργανωτή.
5. Spetsathlon
Όταν στο Δελτίο Τύπου την επομένη του αγώνα, δεν υπάρχει η παραμικρή αναφορά στους νικητές και αθλητές του αγώνα, παρά μόνο χορηγικό παραλήρημα, τότε παύει να υπάρχει η υποψία οποιασδήποτε κριτικής για τον αγώνα. ´Η μάλλον για να είμαστε ακριβοδίκαιοι, για το life style event. Πραγματικά νοιώσαμε αμηχανία στο τρόπο αντιμετώπισης των αθλητών. Ειδικότερα που στην αρθρογραφία μας, αναφέραμε και καταγράψαμε τα ιστορικά ρεκόρ που έχουν σημειωθεί στο Spetsathlon, κάτι το οποίο μετά από 7 χρόνια ιστορίας, κάθε οργανωτής που σέβεται τον εαυτό του και τους αθλητές που συμμετέχουν, όφειλε ο ίδιος να αναδείξει. Η ανακοίνωση στις 30 του περασμένου Νοέμβρη (2018) για μεταφορά της ημερομηνίας, ίδιας ημερομηνίας μαζί με το Almiraman (και μάλιστα για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά) αφήνεται στην κρίση του κάθε τριαθλητή. Γιατί ενώ υπήρχε και άλλη διαθέσιμη ημερομηνία (4 και 5 Μαίου), δεν προτιμήθηκε; Και μια απορία: Επειδή πουθενά δεν αναφέρθηκε ή τουλάχιστον δεν υπέπεσε στην αντίληψή μας, ο αγώνας τελικά έγινε ύπο την αιγίδα της Ομοσπονδίας;
6. Almiraman
Almira Swim race
Ο Ιορδάνης, είναι ίσως ο τελευταίος ρομαντικός στο Ελληνικό Τρίαθλο και είναι ο μοναδικός οργανωτής που την επομένη του αγώνα, έχει ήδη ανακοινώσει και την ημερομηνία διεξαγωγής της επομένης χρονιάς. Brand-race, ξεκάθαρα δημιούργημά του, που θυμίζει ατμόσφαιρα από άλλες εποχές (Astroman, Schiniathlon, κλπ). Αγώνας που συμμετέχεις και γνωρίζεις εκ των προταίρων ότι όποιον έχεις απέναντί σου δεν είναι προσκεκλημένος, αγώνας που κάθε χρόνο το μπλουζάκι και το race pack δημιουργεί μια γλυκιά προσδοκία (με διαφορά το καλύτερο πακέτο παροχών στο Ελληνικό τρίαθλο). Φέτος αν και ξεκίνησε πολύ δυνατά με εντυπωσιακούς ρυθμούς εγγραφών και διεθνών συμμετοχών, η ενασχόληση του Ιορδάνη σαν Operation Director στο IM70.3 Greece, φέρεται να κόστισε στον ίδιο και στην οργάνωση κάποιες συμμετοχές. Μια απώλεια 10% σε σχέση με τις περυσινές συμμετοχές, κινείται στο επίπεδο της νομιμότητας, πολύ περισσότερο όταν έχεις απέναντί σου, δυο δυνατά brands (το ένα στην ίδια ημέρα). Άντεξε όμως, παρόλη την πίεση και την παντελή έλλειψη υποστήριξης από την Τοπική Περιφέρεια και Αυτοδιοίκηση. Υπολογίστε ότι με.. 46 DNS, ο αγώνας θα είχε αύξηση 5% σε σχέση με το 2018 (347 potential 2019 vs 331 (actual 2018)). Με τον οργανωτή να έχει ήδη ανακοινώσει την ημερομηνία διεξαγωγής για το 2020, αλλά να μην έχει ακόμη προσδιορίσει το σημείο διεξαγωγής του αγώνα, μένουμε με την απορία το αν θα συνεχίσει στο γνωστό σημείο, ή θα έχουμε κίνηση έκπληξη όσον αφορά το σημείο διεξαγωγής του αγώνα, στο προσεχής μέλλον. Το σίγουρο είναι ότι η συγκεκριμένη οργάνωση χρήζει ανάγκη διείσδυσης και στελέγχωσης με νέο αίμα και rebranding (brand reposition), εφόσον επιθυμεί να περάσει σε άλλο επίπεδο. Δυνατότητες υπάρχουν, εφόσον η οργάνωση δεν “έχει πιάσει ακόμη αγωνιστικό ταβάνι”.
Επίσης αίνιγμα προκαλεί και η αναποφασιστικότητα της Ομοσπονδίας, όταν σε επικοινωνία του Οργανωτή (Almiraman/ΑΠΣ ΤΡΙΑΣ) για την διεξαγωγή Πανελλήνιου Πρωταθλήματος στην απόσταση 70.3, ο οργανωτής (με βάση τα όσα γνωρίζουμε) δεν έλαβε απάντηση. Υπάρχει κάποιος άλλος αγώνας απόστασης 70.3, στα μελλοντικά σχέδια της Ομοσπονδίας; Οφείλουμε να έχουμε διαχρονική συνέπεια με δεδομένο ότι για παράδειγμα το 2018 είχαμε Πανελλήνιο Πρωτάθλημα απόστασης 70.3 ενώ για το 2019 δεν φαίνεται (;) ακόμη κάτι στον ορίζοντα. Επίσης είναι θεμιτό και οι ίδιο οι αθλητές να γνωρίζουν εγκαίρως ποιοί αγώνες και σε ποιές αποστάσεις αποτελούν Πανελλήνιο Πρωτάθλημα, για τον καλύτερο αγωνιστικό τους σχεδιασμό και προετοιμασία.
Στην μονομαχία Spetsathlon vs Almiraman, τελικά υπήρχε μόνο ηττημένος και αυτός είναι το Ελληνικό τρίαθλο. Ειδικά μετά την συνάντηση που διοργάνωσε η Ομοσπονδία τον περασμένο Δεκέμβριο, με ατζέντα (ανάμεσα στα άλλα) το καλεντάρι του 2019, όπου οι οργανωτές κατέθεσαν τις προτάσεις και τις ημερομηνίες τους προς αποφυγή του φαινομένου των δύο ή και τριών αγώνων μέσα στο ίδιο Σαββατοκύριακο. Τελικά είχαμε δύο κενά Σαββατοκύριακα (4-5 Μαΐου και 18-19 Μαΐου) και ένα υπερπλήρες (11-12 Μαΐου).
Υ.Σ1.: Είναι πλέον ξεκάθαρο, ότι στην Αττική υπάρχει χώρος για “νέο οργανωτικό αίμα”, που θα μπορεί να ανταποκριθεί στις προσδοκίες του Τριαθλητικού κοινού. Δεν νοείται αγώνας εντός Αττικής, κάτω από 500 συμμετοχές.
Υ.Σ2.: Αγώνας που μπαίνει για πρώτη φορά στο αγωνιστικό καλεντάρι, και διεκδικεί τον χαρακτήρα Πανελλήνιου Πρωταθληματος, όταν ακόμη δεν έχει δοκιμαστεί η πίστα σε συνθήκες πραγματικού αγώνα, τότε το εγχείρημα στερείται κάθε σοβαρότητα. Επαναλαμβάνω μιλάμε για Πανελλήνιο Πρωτάθλημα.
Υ.Σ3.: Σαββάτο 25 Μαΐου είναι το 8ο Ψάθαθλον, αγώνας με πολυ μεράκι, οικογενειακή υπόθεση του αγαπημένου Τάσου Σταθόπουλου, που ήδη είναι sold out. Απλά, διακριτικά, χωρίς βαρυσήμαντες δηλώσεις και αποθεωτικά Δελτία Τύπου. Αγώνας “Best Practice” και οδηγός για πολλούς από τους οργανωτές.
Υ.Σ4: Συμβουλή προς οργανωτές: Αν θέλουμε να είμαστε ακριβοδίκαιοι, χωρίς καμία διάθεση τυπολατρείας ή άλλης προσωπολατρείας, το #1 στους αγώνες κρατήστε το στην άκρη γράφοντας το όνομα Βασίλης Κρομμύδας και ξεκινήστε την αρίθμηση από το #2. Δείτε γιατί.
Υ.Σ5: Υπήρχε κάποια εξέλιξη ή “νομική συνέπεια” στους “μη έχοντας την αιγίδα”, οργανωτές του 2018 και 2019; Με το καλεντάρι να είναι σε εξέλιξη, θα τύχει να δούμε διοργανωτές να ανακοινώνουν ημερομηνίες “υπό την αιγίδα” της Ομοσπονδίας, ενώ συμπίπτουν με άλλους αγώνες;